Na blogu Ośrodka „Brama Grodzka -Teatr NN” opowiadamy o naszej codziennej pracy: o opiece nad pamięcią Lublina i Lubelszczyzny, poszukiwaniu śladów przeszłości, działaniach kulturalnych i edukacyjnych, sile wolnego słowa i Innym Lublinie. Tu też znajdziecie wpisy o wyjątkowych spotkaniach i niesamowitych ludziach, z którymi mamy szczęście współpracować. Te „opowieści z Bramy” snują dla Was pracownicy działów Bramy Grodzkiej, Trasy Podziemnej i Domu Słów.
Na blogu Ośrodka „Brama Grodzka -Teatr NN” opowiadamy o naszej codziennej pracy: o opiece nad pamięcią Lublina i Lubelszczyzny, poszukiwaniu śladów przeszłości, działaniach kulturalnych i edukacyjnych, sile wolnego słowa i Innym Lublinie. Tu też znajdziecie wpisy o wyjątkowych spotkaniach i niesamowitych ludziach, z którymi mamy szczęście współpracować. Te „opowieści z Bramy” snują dla Was pracownicy działów Bramy Grodzkiej, Trasy Podziemnej i Domu Słów.
Niebawem powitamy maj, uważany powszechnie za miesiąc zakochanych. Kiedy przyroda budzi się do życia, rozkwitają także i ludzkie uczucia.
W „Pamiętnikach” Jana Duklana Ochockiego możemy natknąć się na opis pewnej historii miłosnej, która rozpoczęła się w Lublinie właśnie w maju. Stanowi ona interesujący przykład staropolskiej obyczajowości, a także jest dowodem na to, jak zmienne bywają koleje ludzkich uczuć.
Czytaj więcej
Nie sław więcej Francuzie Parlamentu swego,
Wenecjo przestań chwał Senatu Twego,
Nie sami rząd cudowny w Państwach swoich macie,
Choć się radzi nad wszystkie sędzie przekładacie,
Nie u was tylko kwitną sądy sprawiedliwe
Albo też Trybunały czci Boskiej żarliwe
Inkwizycje mądre i w Polszcze plac mają,
Którzy inaczej mówią, źle Polskę udają.1
Tak w XVII wieku pisano o najwyższym sądzie apelacyjnym dla szlachty i duchowieństwa znanym jako Trybunał Koronny.
Czytaj więcej
Piwnica pod Fortuną, położona w podziemiach kamienicy Lubomelskich przy Rynku Starego Miasta w Lublinie, to niezwykłe miejsce. Jej ściany pokrywają XVII-wieczne malowidła przeniesione prosto z egzemplarza księgi „Emblemata Saecularia” wydanej w 1596 roku we Frankfurcie nad Menem przez braci Johanna Theodora i Johanna Israela de Bry. Przeniesienie grafik z księgi emblematycznej, która dodatkowo pełniła funkcję sztambucha – pamiętnika przeznaczonego do wpisów osób spotykanych podczas studiów, podróży naukowych, dyplomatycznych lub handlowych – na ściany piwnicy, jest jedyną tego typu realizacją w Europie.
Czytaj więcej
„Miłość wszystko zwycięża – i my ulegnijmy miłości.”1 Fragmentarycznie zachowany łaciński napis o takiej właśnie treści widnieje pod XVII-wiecznym malowidłem określanym jako „Triumf Miłości” w Piwnicy pod Fortuną, znajdującej się w podziemiach kamienicy Lubomelskich przy Rynku Starego Miasta w Lublinie.
Ta jedna z bardziej znanych łacińskich sentencji pochodzi z dzieła „Bukoliki” (znanego też jako „Eklogi”) autorstwa Wergiliusza, który opiewa w tym utworze nieszczęśliwą miłość swojego przyjaciela Korneliusza Gallusa – poety i rzymskiego żołnierza. Oszalały z miłości i rozpaczy Gallus wypowiada te słowa po utracie Likorydy, która odeszła do innego kochanka.
Czytaj więcej
Leszek Czarny, książę krakowski, sandomierski i sieradzki, na wieść, że Jadźwingowie w połączeniu z innymi ludami wpadli do ziemi lubelskiej, zniszczyli ją, i z wielką ilością jeńców i łupów powracali do swych kryjówek, poszedł za nimi z garstką rycerstwa w pogoń, a zapewniony cudownie we śnie od Ś. Michała Archanioła w czasie chwilowego spoczynku pod miastem Lublinem, że zwycięstwo otrzyma, dopędził ich między Narwią a Niemnem, zwyciężył i zniszczył doszczętnie barbarzyńców, odebrawszy im łupy i jeńców. (…) Leszek Czarny od tego czasu szczególniejszą miał cześć i nabożeństwo do Ś. Michała, sprawcy swej pomyślności i zwycięstwa. Powróciwszy zaś z wyprawy litewskiej, założył w Lublinie kościół parafialny pod wezwaniem Ś. Michała…[1]
Tak legendę fundacyjną fary przedstawił wybitny badacz dziejów świątyń lubelskich ksiądz Jan Ambroży Wadowski. Czytaj więcej